νωτοβατώ

νωτοβατῶ, -έω (Α)

1. (για την οχεία τών ζώων) επιβαίνω στα νώτα, στη ράχη, καβαλικεύω

2. περνώ πάνω από τα νώτα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νῶτον + -βατῶ (< -βάτης < βαίνω), πρβλ. καρκινο-βατώ].